SAŠA MILIVOJEV

Profesor emeritus dr Rade Božović PROFESOR EMERITUS  DR RADE BOŽOVIĆ  O STIHOVIMA  „SVETSKOG BOLA“  SAŠE MILIVOJEVA Produženi i opominjući jecaj Saše Milivojeva nas uvek iznova tera na to da brižno razmišljamo o svetu u kome živimo. Ali svet je za pravog literatu previše malen, mora se planetrano ophoditi prema njemu. Ovi Sašini stihovi ne izlaze iz Panove frule, oni jecaju iz Rumijevog naja, vrsti itočnjačke svirale. Oni kao da nam ponovo govore opasnu uznemiravujuću Rumijevu, islamskog filosofa i pesnika, stih rečenicu: „Ne sedaj pod drvo sa onim koji te ne razume, sedaj samo s onima koji te poznaju i razumeju“. Sedaj samo pod voćke u punom cvatu, od sad.  Saša moj, teško je u ovim suvim, pustošnim vremenima biti pesnik. To je kao penjati se uz axis mundi , uz nevidljivi nebeski stub koji nema kraja. Nebo je visoko, a zemlja tvrda. Lako je popeti se uz drvenu banderu - tu su uzengije. Ali vredi, i može se, popeti uz pomoć univerzalnih misli i žestokih reči. Zn...

PROFESSOR EMERITUS PHD RADE BOŽOVIĆ Professor emeritus PhD Rade Božović about the verses  of Saša Milivojev's "Pain of the world" A prolonged and warning cry of Saša Milivojev is always and anew prompting us to carefully contemplate the world we are living in. Alas, the world is far too small for a true literate and must be treated planetarly. However, these verses of Saša are not sent forth from Pan's flute, they are wailing from Rumi's Nay, a type of Middle-Eastern flute. And it seems as if, they are once again embodying the warning and worrying words of Rumi "Don't sit under a tree with those that do not understand you, sit only with those who know and understand you. Sit only under a tree that is full of blossoms", from now on.  My Saša, it is hard being a poet in these times, dry and wasted. It is as hard as ascending the Axis mundi , the never-ending, invisible, heavenly pillar. The heavens are soaring and the earth is unyielding. A timber po...

Oni koji su imali čast da ga upoznaju, iako im nije predavao arapski na fakultetu, znaju da je dr Rade Božović mnogo više od jednog “profesora”, on je profesor profesora. - Biti profesor ne znači samo dobiti diplomu i raditi negde za platu do penzije, nego biti to do poslednjeg dana života svom snagom svog bića. To je humano zanimanje, sveto zanimanje. Ako niste dobar čovek - ne možete biti ni dobar profesor, ni pisac, ni pesnik. Cilj profesure dr Božovića oduvek je bio da svet koji ostaje iza njega uči i nauči da postane bolji, lepši i humaniji, i da taj cilj prenosi na nove generacije profesora. Danas velika imena srpske akademske javnosti imaju njegov potpis na fakultetskoj diplomi. Dr Božović je profesor emeritus koji je ceo radni vek proveo na Filološkom fakultetu u Beogradu. Čitajući njegovu biografiju i bibliografiju - shvatićete zašto se zvanje emeritusa tako teško stiče, zvanje koje ima jako mali broj ljudi sa Univerziteta. prof. dr Rade Božović  Rođen je u Zmajevu 31. avg...