SAŠA MILIVOJEV

Ljubica Yentl Tinska SERBIAN - ENGLISH TRANSLATIONS SAŠA MILIVOJEV - THE EMIR OF THE CONTEMPORARY POETRY OF SERBIA - ASIDE A BRITISH LIGHTHOUSE PROFESSOR EMERITUS PHD RADE BOŽOVIĆ ABOUT THE VERSES OF SAŠA MILIVOJEV'S "PAIN OF THE WORLD" PROFESSOR PHD MILA ALEČKOVIĆ ABOUT THE POETRY OF SAŠA MILIVOJEV OLGA STOJANOVIĆ: CONTRO-VERSION AND PER-VERSION ABOUT THE BOY FROM THE YELLOW HOUSE - SAŠA MILIVOJEV MILAN B. POPOVIĆ: YOUTH GRAPPLED IN FEROCIOUS CLINCH - SAŠA MILIVOJEV SAŠA MILIVOJEV - THE REJOICING SONG SAŠA MILIVOJEV - WELTSCHMERZ ("WORLD PAIN") THE PAIN OF THE WORLD SAŠA MILIVOJEV - OF DEEP STATE AND WORSHIPERS OF SATAN - LORDS OF THE WORLD SAŠA MILIVOJEV - A CHALICE OF GORE SAŠA MILIVOJEV - THE PUNISHMENT (ON THE CONSEQUENCES OF BIOLOGICAL WARFARE AND EXPERIMENTATION ON HUMANS) SAŠA MILIVOJEV - CORONA SAŠA MILIVOJEV - THE GREAT DYING, THE PESTILENCE SAŠA MILIVOJEV - A MESSAGE AFTER DEATH SAŠA MILIVOJEV - AMAL SAŠA MILIVOJEV- THERE IS NO MORE POETRY, IT...

الكعبة ،   مكة، السعودية العربية ساشا ميليفويف الحجر الأسود مكة، السعودية العربية امام الحجر الأسود، خاطئاً، راكعاً، باكياً، اصلي طالباُ الغفران. السماء ايضاً احمرت، وازداد الحجر سواداً، لقد كان ابيضاً ساطع البياض، حيث من زمن بعيد في شهر أيار الدافئ سقط من جنة بعيدة، ببياض أنصع من الثلج واللبن، واسود بسبب شرور وخطايا البشر. بروح متحجرة، ضحية الظلم، مكسورة ومتناثرة، مسروقة ومخطوفة، محبوبة ومكروهة، شاهدة على قرون من الألم والموت والكراهية والعنف، والجرائم والمجاز، والابادات الجماعية والبؤس، حيث ثلاثون ألف قتيل يصرخ وينوح من اجل العدالة، سنفجر الكوكب من العار لا تنسى ابداً بأن الاعداء جاءوا من بعيد وحاولوا هدم الكعبة وقتلوا المسلمون الصحراء لا تزال تنزف لقد غطوها بالجثث وتركوها تقتات عليها الوحوش البرية والجرذان ها قد بدأت ايام القيامة الشمس ستتكور وستدرك القمر الجبال ستتبعثر وستسيل كالعسل المذاب سيحكم الله الجميع بالحق ستحترق الوحوش في النار وسيلمع الحجر بالبياض العذري وسيغني الى الابد أغاني عن الفرح والحب ساشا ميليفويف ترجمة بشار الهدلة ساشا ميليفويف ساشا ميليفويف - الحجر الأسود...

Saša Milivojev - SVETSKI BOL Poznata glumica o poeziji Saše Milivojeva Saša Milivojev, pesnik - u zapanjujućem je raskoraku između svog anđoskog izgleda, neosporno vanzemaljske lepote, koja je u ovom svetu ružnih i duhom i telom, u kome su na ceni karakterne rugobe, i u kome ste ako plenite lepotom trn u oku mediokritetima, jer dalje od vaše lepote nisu u stanju da proniknu blokirani mržnjom, dakle u raskoraku sa svojim neospornim intelektom i senzibilitetom, i sposobnošću da sagleda svu surovost ovog sveta. Hrabro piše svoje pesme koje cepaju najpre njegovu dušu, a onda duše mislenih i nemoćnih da išta promene, jer su svakako manjina, u stalnoj opasnosti od zla koje preti da ih proždere. Ove pesme iz pera jedne čiste i hrabre duše, koja ne želi da se pomiiri sa nepravdama, pronikle su direkno iz dubine bola i nemoći da se išta promeni, ali njihova iskonska vrednost sazdana je u jednoj rečenici Alberta Ajnštajna, koja glasi: „Svetu ne preti opasnost od ljudi koji čine zlo, nego od oni...

Professor PhD Mila Alečković Professor PhD Mila Alečković about the poetry of Saša Milivojev Had it not been for a fact that I myself am a child of a poet, I may have failed to perceive the talent of a young man who lives faraway from his hometown, yet not far from his ancient archetype. Was Sasha Milivoyev born a poet, or is this what he had become, out of what breadth bears in its trail, that sharpens the senses and adds up all the sufferings, regardless. Milivoyev is simply a poet in the melancholy backdrop of the maker, who is sheltered and strengthened by his verses. Milivoyev knows that with poetry one transcends to timelessness, to infinity, to imortality and namelessness in which we become the twins and transmitters of Chist's words, hence in his "Message After death" he says: And I have died, in antiquity, and noone ached for me. Some rejoiced, young as I was, as I bled on the cross, drenched in blood, in agony. Not a single tear rolled down for me, when they na...

Profesor emeritus dr Rade Božović PROFESOR EMERITUS  DR RADE BOŽOVIĆ  O STIHOVIMA  „SVETSKOG BOLA“  SAŠE MILIVOJEVA Produženi i opominjući jecaj Saše Milivojeva nas uvek iznova tera na to da brižno razmišljamo o svetu u kome živimo. Ali svet je za pravog literatu previše malen, mora se planetrano ophoditi prema njemu. Ovi Sašini stihovi ne izlaze iz Panove frule, oni jecaju iz Rumijevog naja, vrsti itočnjačke svirale. Oni kao da nam ponovo govore opasnu uznemiravujuću Rumijevu, islamskog filosofa i pesnika, stih rečenicu: „Ne sedaj pod drvo sa onim koji te ne razume, sedaj samo s onima koji te poznaju i razumeju“. Sedaj samo pod voćke u punom cvatu, od sad.  Saša moj, teško je u ovim suvim, pustošnim vremenima biti pesnik. To je kao penjati se uz axis mundi , uz nevidljivi nebeski stub koji nema kraja. Nebo je visoko, a zemlja tvrda. Lako je popeti se uz drvenu banderu - tu su uzengije. Ali vredi, i može se, popeti uz pomoć univerzalnih misli i žestokih reči. Zn...

PROF. DR MILA ALEČKOVIĆ PROF. DR MILA ALEČKOVIĆ  O POEZIJI SAŠE MILIVOJEVA Da nisam i sama pesničko dete verovatno ne bih uočila talenat mladog čoveka koji živi daleko od svog rodnog grada, ali ne i od drevnog psihološkog arhetipa. Da li je Saša Milivojev pesnik od rođenja ili je to postao u daljini, uz ono što daljina sa sobom nosi kada se izoštre sva čula i saberu sve patnje, svejedno je. Milivojev je prosto pesnik u melanholičnoj pozadini stvaraoca koga čuvaju i jačaju njegovi stihovi. Milivojev zna da poezija odvodi u bezvremerje, u beskraj, u besmrtnost i bezimenost u kome smo dvojnici i provodnici Hristovih reči i zato u svojoj „Poruci posle smrti“ kaže: I ja sam umro, davno, a niko me nije žalio. Neko je slavio, dok sam mlad u krvi do kolena, na krstu u mukama, krvario. Niko za mnom nije zaplakao, kad su mi ekserima kosti o tisu zakivali, dželati su pevali, a ja se slatko smešio. U tom kratkom životu, u tom paklenom kotlu, u zarđalim raljama prosio sam ljubav pesmama, uzalu...